Перевод: с польского на русский

с русского на польский

położyć uszy po sobie

  • 1 położyć uszy po sobie

    присмире́ть; стру́сить; поджа́ть хвост

    Słownik polsko-rosyjski > położyć uszy po sobie

  • 2 położyć

    глаг.
    • вкладывать
    • возлагать
    • возлежать
    • возложить
    • закладывать
    • заключаться
    • заложить
    • класть
    • лежать
    • лечь
    • накладывать
    • налагать
    • определять
    • откладывать
    • повалить
    • положить
    • помещать
    • поставить
    • поставьте
    • постелить
    • постлать
    • прикладывать
    • проставить
    • складывать
    • слагать
    • сложить
    • составлять
    • ставить
    • укладывать
    • уложить
    • установить
    * * *
    połóż|yć
    \połóżyćony сов. 1. положить;
    2. повалить; побить;

    grad \połóżyćył zboże град побил хлеба;

    З.разг. провалить;

    \połóżyć rolę провалить роль; \połóżyć sprawę провалить дело;

    ● \połóżyć akcent (nacisk) na coś сделать упор на что-л. (на чём-л.);
    \połóżyć koniec (kres) czemuś положить конец (предел) чему-л.; пресечь что-л.;

    \połóżyć karty na stół открыть (раскрыть) свой карты;

    \połóżyć podwaliny czegoś, pod coś (kamień węgielny pod coś) создать основы чего-л.;

    \połóżyć uszy po sobie присмиреть; струсить;

    \połóżyć zasługi иметь заслуги (e какой-л. области);
    \połóżyć trupem уложить, убить
    +

    2. powalić 3. zaprzepaścić

    * * *
    położony сов.
    1) положи́ть
    2) повали́ть; поби́ть

    grad położył zboże — град поби́л хлеба́

    3) разг. провали́ть

    położyć rolę — провали́ть роль

    położyć sprawę — провали́ть де́ло

    - położyć nacisk na coś
    - położyć koniec czemuś
    - położyć kres czemuś
    - położyć karty na stół
    - położyć podwaliny czegoś
    - położyć pod coś
    - położyć kamień węgielny pod coś
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > położyć

  • 3 ucho

    сущ.
    • ручка
    • слух
    • ухо
    • ушко
    * * *
    1) (uchwyt) ручка
    2) ucho, słuch (królika, zająca) ухо (зайца, кролика)
    3) anat. ucho анат. ухо
    4) techn. ucho техн. ухо, болт, кольцо, очко, приух, проушина, серёжка, серьга, ушко
    bot. dziewanna drobnokwiatowa бот. ухо (медвежье)
    * * *
    uch|o
    ☼ 1. мн. И. uszy, Р. uszu ухо;
    strzyc uszami стричь (прясть, прядать) ушами;

    nadstawić \uchoa (uszu) навострить (насторожить) уши; dzwoni, szumi w \uchou (w uszach) в ухе (в ушах) звенит, шумит;

    2. мн. И. \uchoa/uszy, Р. uch/uszu а) ушко;

    \ucho igły (igielne) игольное ушко;

    б) ручка ž;

    \uchoa kotła ручки котла; \ucho dzbana ручка кувшина;

    ● czapka z uszami ушанка;

    usta (gęba прост.) od \uchoa do \uchoa рот до ушей; (ciepło) jak w \uchou тепло как на печи;

    natrzeć komuś uszu вымыть (намылить) голову кому-л., распечь кого-л.;
    puszczać mimo uszu пропускать мимо ушей; rżnąć od \uchoa do \uchoa лихо играть; наяривать posp.; stawać na uszach из кожи вон лезть; położyć uszy po sobie поджать хвост;

    słuchać jednym \uchoem (półuchem) слушать краем уха (в пол-уха); dostać (zobaczyć) \ucho od śledzia разг. остаться с носом;

    ściany mają uszy погов. (и|y стен есть уши
    * * *
    c
    1) мн, И uszy, Р uszu у́хо

    strzyc uszamiстричь (прясть, пря́дать) уша́ми

    nadstawić ucha (uszu) — навостри́ть (насторожи́ть) у́ши

    dzwoni, szumi w uchu (w uszach) — в у́хе (в уша́х) звени́т, шуми́т

    2) мн, И ucha / uszy, Р uch / uszu
    а) ушко́

    ucho igły (igielne) — иго́льное ушко́

    б) ру́чка ż

    ucha kotła — ру́чки котла́

    ucho dzbana — ру́чка кувши́на

    - usta od ucha do ucha
    - gęba od ucha do ucha
    - jak w uchu
    - ciepło jak w uchu
    - natrzeć komuś uszu
    - puszczać mimo uszu
    - rżnąć od ucha do ucha
    - stawać na uszach
    - położyć uszy po sobie
    - słuchać jednym uchem
    - słuchać jednym półuchem
    - dostać ucho od śledzia
    - zobaczyć ucho od śledzia
    - ściany mają uszy

    Słownik polsko-rosyjski > ucho

  • 4 kłaść

    глаг.
    • вкладывать
    • возложить
    • выбрасывать
    • закладывать
    • заложить
    • класть
    • метать
    • накладывать
    • налагать
    • откладывать
    • положить
    • поместить
    • помещать
    • поставить
    • поставьте
    • постелить
    • постлать
    • прикладывать
    • проставить
    • слагать
    • ставить
    • укладывать
    • уложить
    • установить
    * * *
    kła|ść
    \kłaśćdzie, \kłaśćdą, \kłaśćdź, \kłaśćdł, \kłaśćdziony несов. 1. класть;
    2. класть, укладывать;

    \kłaść podłogę настилать пол; \kłaść szosę прокладывать шоссе; \kłaść fundamenty (podwaliny) перен. закладывать основы;

    3. надевать;

    \kłaść pantofle надевать туфли; ● \kłaść pasjans(a) раскладывать пасьянс;

    \kłaść na karb kogoś, czegoś приписывать кому-л., чему-л., объяснять чём-л.;
    \kłaść nacisk na coś делать упор на что-л., подчёркивать что-л.;

    \kłaść podpis ставить свою подпись, расписываться, подписывать (что); \kłaść uszy po sobie смиряться, покоряться, поджимать хвост; \kłaść w głowę (do głowy, w uszy) вдалбливать, вбивать в голову;

    \kłaść kres (tamę, koniec) czemuś пресекать что-л., класть конец чему-л.
    +

    3. wkładać

    * * *
    kładzie, kładą, kładź, kładł, kładziony несов.
    2) класть, укла́дывать

    kłaść podłogę — настила́ть пол

    kłaść szosę — прокла́дывать шоссе́

    kłaść fundamenty (podwaliny)перен. закла́дывать осно́вы

    3) надева́ть

    kłaść pantofle — надева́ть ту́фли

    - kłaść pasjansa
    - kłaść pasjans - kłaść podpis
    - kłaść uszy po sobie
    - kłaść w głowę
    - kłaść do głowy
    - kłaść w uszy
    - kłaść kres czemuś
    - kłaść tamę czemuś
    - kłaść koniec czemuś
    - położyć tamę czemuś
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kłaść

См. также в других словарях:

  • położyć — akcent na coś zob. akcent 2. Położyć coś na szali zob. szala. Położyć dowcip, kawał zob. spalić 2. Położyć karty na stół zob. karta 6. Położyć kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka. Położyć kres, koniec czemuś zob. kłaść 2. Położyć …   Słownik frazeologiczny

  • kłaść – położyć [stulić] uszy po sobie — {{/stl 13}}{{stl 33}} okazywać potulność, pokorę wobec kogoś {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… …   Słownik języka polskiego

  • sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym słowem mówiący sygnalizuje, że jego wypowiedź dotyczy rzeczy błahych, o których można wyrażać się bezceremonialnie, potocznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był sobie przeciętnym człowiekiem. Janek już… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

  • kłaść — 1. Kłaść coś komuś na sercu, na serce «polecać gorąco, zobowiązywać do czegoś»: Dziewczynę należy wysłać do sanatorium do Otwocka na czas długi, najkrócej na rok. Wtedy będzie uratowana. (...) – Panie Szymbart! – rzekł lekarz. – Kładę panu na… …   Słownik frazeologiczny

  • ucho — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIb, lm M. uszy, D. uszu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} narząd słuchu i równowagi u kręgowców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapalenie ucha. Zatkać uszy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stulić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. stulać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kłaść – położyć [stulić] uszy po sobie {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyciągnąć — 1. Woda wyciąga «długa kąpiel osłabia» 2. Wyciągać nogi «iść bardzo szybko, dużymi krokami»: (...) wyszli wszyscy trzej za bramę, wyciągając nogi w pośpiechu. B. Wojdowski, Chleb. 3. Wyciągać rękę «żebrać, prosić o wsparcie»: Oburzają ich też… …   Słownik frazeologiczny

  • wyciągać — 1. Woda wyciąga «długa kąpiel osłabia» 2. Wyciągać nogi «iść bardzo szybko, dużymi krokami»: (...) wyszli wszyscy trzej za bramę, wyciągając nogi w pośpiechu. B. Wojdowski, Chleb. 3. Wyciągać rękę «żebrać, prosić o wsparcie»: Oburzają ich też… …   Słownik frazeologiczny

  • postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»